Młodzież w wieku dorastania mierzy się ze znacznymi zmianami w swoim życiu, które obejmują zarówno aspekty fizyczne, jak i psychiczne. W okresie rozwojowym młode osoby tworzą swoją tożsamość, separują się od osób, które do tej pory były dla nich autorytetem, a w zamian tworzą siebie jako indywiduum oraz angażują się w relacje społeczne, w których z reguły największą rolę pełnią rówieśnicy. To właśnie rówieśnicy w perspektywie młodego człowieka są podobni w swoich zachowaniach, jak i odczuwanych emocjach. To oni akceptują, dają uwagę oraz tworzą względne poczucie bezpieczeństwa. To właśnie w tym czasie młodzież zaczyna doświadczać siebie z perspektywy zewnętrznej, stąd pojawia się tak ważne dla nich pytanie: Jak postrzegają mnie inni? To właśnie takie pytania, jak i zmiany, które zachodzą w wyglądzie zewnętrznym, co nierozerwalnie związane jest z okresem dojrzewania, powodują zachwianie poczucia własnej wartości, a co za tym idzie trudności w odnalezieniu się w nowej rzeczywistości. Młodzież traci wówczas pewną stabilność, co może budzić szereg nieprzyjemnych emocji tj. złość, lęk, smutek. W tym czasie wzrasta intensywność reakcji emocjonalnych, a równie często można zauważyć, że niektóre reakcje są nieadekwatne do danej sytuacji. Łatwo można to wytłumaczyć odnosząc się do rozwoju neurobiologicznego, jednak to nieumiejętność kontrolowania swoich emocji, np. złości, jak i swoich zachowań, często zachowań agresywnych, powoduje trudność w rozumieniu siebie, a także bezradność zarówno u młodego człowieka, jak i jego rodziców czy opiekunów. Czy coś z tego, co właśnie czytasz brzmi znajomo? Czy odnajdujesz podobne zachowania u siebie, swojego dziecka, rodzeństwa czy innej młodej osoby, która jest dla Ciebie ważna?

Coraz częściej młodzież zaczyna reagować na swoją bezradność, brak uwagi i akceptacji ze strony otoczenia czy nieprzyjemne emocje za pomocą działań destrukcyjnych. „Wszyscy mnie denerwują, to Wasza wina”. „Jeśli nic nie jest w stanie dać mi szczęścia to może odczuję ulgę poprzez zażycie narkotyków, alkoholu, leków?” Coraz częściej słyszymy takie komentarze z ust młodego człowieka. To właśnie używając alkoholu, narkotyków czy innych substancji psychoaktywnych młodzież stara się zmierzyć z otaczającą ją rzeczywistością, a co za tym idzie z trudnościami, które spotyka na swojej drodze. Uzależnieniu młodego człowieka mogą towarzyszyć zaburzenia psychiczne, trudności emocjonalne lub nieprawidłowe zachowania.

Przyjdź na pierwsze konsultacje, które opierają się na rozmowie i rozeznaniu przez terapeutę bieżących trudności oraz towarzyszących temu objawów. Po kilku spotkaniach konsultacyjnych wspólnie ustalimy cel terapeutyczny oraz ustalimy kontrakt, czyli zasady organizacyjne naszych

spotkań. W trakcie konsultacji ważna jest relacja terapeutyczna między młodą osobą, która zgłasza się po pomoc, a terapeutą. To właśnie ta relacja dająca poczucie zaufania i bezpieczeństwa pozwala zmierzyć się ze swoimi trudnościami, a także co jest równie ważne, a może i najważniejsze, pozwala poznać siebie.

Jeśli jesteś chętny/chętna lub widzisz potrzebę, aby Twoje dziecko skorzystało z naszej pomocy oferujemy różne formy wsparcia.

  • terapia indywidualna i grupowa dotycząca problemów osobistych, rodzinnych oraz relacji z drugim człowiekiem;
  • warsztaty rozwijające kompetencje społeczne;
  • warsztaty rozwijające umiejętności radzenia sobie z nieprzyjemnymi emocjami.

Autorka: Olga Kostecka